Het was op een koude eenzame winteravond avond toen ik besloot te gaan chatten op chatmetvreemden.nl. Nieuwsgierig wat voor mensen ik zou treffen logde ik me in. En daar ging ik…
Meteen 10- tallen mannen die me aanspraken in een privé gesprek. ‘Hey, mag ik je wat vragen? Hoe oud ben je? Ben je single? Waar hou je van?’… Dat was meestal zowat inleiding van de gesprekken. Verschillende avonden bracht ik door op die site. Ik leerde mensen kennen en het viel me wel op dat de meeste mannen uit waren op seks of misschien wel een chat met vreemden ?
Omdat ik net als een dol kippetje verliefd was geworden op mijn baas (maar niet van zijn kant) had ik helemaal geen zin in seks met wildvreemden maar wel in contacten en wat chatten.
Tegen verveling en eenzaamheid was de chat wel een goed idee… Er werden foto’s verstuurd, afspraakjes gemaakt en ik vermaakte me wel!
Op een avond sprak er een man me aan die Johan heette. Hij klonk grappig maar verder helemaal niet aanlokkelijk. Onze gesprekken gingen over allerlei zaken: ik deed m’n beklag over mijn baas waar ik voor smolt, er werden grapjes gemaakt, filosofische gesprekken waren er in overvloed en ik voelde me er goed bij. Ook had ik een foto van mezelf doorgestuurd naar hem, maar hijzelf wou liever nog geen foto sturen. Zelfs niet na weken zeuren dat ik toch wel een foto wou zien…. Zo gingen er weken voorbij, ook weken dat we niets zeiden en dan weer wel.
Fascinerend hoe je leuke vriendschappelijke gesprekjes kan hebben zonder iemand gezien te hebben. Want het klikte meteen!
Uiteindelijk besloten we af te spreken in Den Haag aan het station. Toen ik er aankwam en hem zag zitten, kon ik me er in m’n hoofd geen ander beeld van gemaakt hebben dan wat ik zag. Al was ik heel zenuwachtig met een wildvreemde af te spreken, wat ik zag moest ik toegeven, dat zag er leuk uit!
Maar wat we gingen doen daar in Den Haag, dat had ik nooit kunnen voorspellen…